The Wizard

Soms loop je wel eens per ongeluk ergens tegen aan, een paal, een lamp, een buitenkansje.
Dat laatste is mij laatst overkomen.

Niets vermoedend zat ik achter mijn computer, tik, tik, tikker de tik... *Ping!*
Mijn toch al niet te populaire mailbox ontving zowaar iets, zomaar, midden op de dag.
Omdat al mijn, so wanna be friends, facebook matti's en BFF's mij recentelijk hebben gedegradeerd tot zeer vage kennis, kon het onmogelijk een bericht uit dezer zijde zijn.
Het moest dus iemand zijn die mij nog nooit in levende wijze ontmoet had, iemand die nog nooit 'live' kennis van mij zou kunnen hebben genomen, niet het geringste van mijn irritante persoonlijkheid, mijn opdringerige aanwezigheid of mijn egocentrische fanatisme heeft kunnen ervaren, zo iemand dus.

Het was de Wizard, niet die uit OZ, Middle Earth of Hogwarts, maar gewoon, die uit Nijmegen, de Bike Wizard, door het leven gaande als Guus Derckx.
Ik had Guus een poosje geleden gemaild, net toen ik was begonnen met het fiets project.
Op Marktplaats adverteerde hij met een SRAM X.0 Redwin achterderailleur, ik had geboden maar helaas was ik net te laat.
Heel netjes dus dat hij mij een mailtje stuurde met daarin de mededeling dat hij wederom een SRAM X.0 Redwin had liggen, compleet met X.0 twister shifters en dat voor een zeer redelijke prijs.
Een buitenkansje dus.

Ineens bleek er op mijn achterwiel een SRAM PG990 Red 9 speed cassette te liggen, ideaal in combinatie met de achterderrie en de shifters.
Na wat zoek en achtergrond research ben ik op het bod van Guus ingegaan en heb daardoor indirect gekozen om de fiets af te monteren met SRAM X.0.

Hoe blij kan je zijn met een paar fiets onderdelen, wellicht moet je minstens net zo'n gekke en gepassioneerde "bike freak" zijn als ik om er zo van te kunnen genieten maar... Who cares?! ...Ik heb mijn eigen Wizard!

SRAM X.0 Redwin Carbon Blackbox

SRAM X.0 Redwin Carbon Blackbox

SRAM X.0 9 speed twister shifters

Groepen II

Deze blog gaat over het bouwen van een eigen mountainbike, ik probeer zoveel mogelijk jullie te informeren over wat er in de wereld van het mountainbiken te koop is, daarbij er vanuit gaande dat het ook voor een echte beginner te begrijpen is.
De laatste keer heb ik gesproken over de groepen in het algemeen, in deze kop wil ik daar dieper op in gaan en de relatie leggen tussen de theorie en de praktijk.

Op het moment van schrijven, staan we er als volgt voor: Frame is gedemonteerd en bij de spuiter, voorvork is voorzien van decals en staat klaar om ingepast te worden en onze begroting laat het toe om 400 euro te besteden aan de afmontage, minus de remmen.
Op de keuze van de remmen, kom ik later terug, wanneer deze aan bod komen om op de fiets te worden gebouwd.
We concentreren ons nu op de afmontage.

Om te beginnen moeten we vaststellen wat ik met de fiets wil gaan doen wanneer deze af is, waar moet zij geschikt voor zijn.
Als tri- en duathlon sporter, gebruik je de mountain bike in de winter maanden voor de run bik run wedstrijden of voor langere mountainbike tochten.

De wedstrijden gaan meestal over een 'single trail' (dun pad, te begaan door slechts één fietser) met veel verval maar met een korte afstand, hooguit 15 km.
De tochten gaan meestal over een langer parcour en duren hooguit 2 uur, de zwaarste tochten die ik rijd zijn in Groesbeek, daarnaast rijd ik elke week in het Rozendaalse veld, boven Arnhem.
Het gebruik van de fiets valt daardoor onder de discipline XC, Cross Country.

"Cross Country (XC) Mountainbikes zijn bedoeld voor korte wedstrijden met weinig hoogteverschil. Snelheid is belangrijker dan comfort. De fietsen hebben een voorvering met korte veerweg (80-100mm) en zijn licht (bij voorkeur niet meer dan 7 tot 9 kg). Dit is haalbaar door gebruik van lichtgewicht materialen zoals aluminium, titanium en carbon. Voor de vering wordt gebruikgemaakt van lucht. Gedempt wordt met olie. De geometrie is gericht op trap-efficiëntie. Het zadel komt daardoor vaak hoger uit dan het stuur. De stuurhoek valt vaak steiler dan 70°. Het gebruik van fullsuspension komt steeds vaker voor, daar waar gewicht ondergeschikt is aan beheersing van de fiets, vooral bij afdalingen. Door wijziging van de geometrie en constructieve maatregelen is men erin geslaagd het deinen van de vering te vermijden, zodat dit geen effect meer heeft op het rendement"

(bron: Wikipedia)

XC wedstrijd: Noordwijk Beachduathlon

Nu we weten waar we de fiets voor gaan gebruiken, moeten we gaan kijken welk type groep hier het beste bij past, anders dan in de algemene beschrijving van de groepen, ga ik nu wel 'cross reference' te werk, ik houd nu rekening met de prijs-kwaliteit verhouding en het gebruik tov het rendement.

We hebben de keuze uit twee fabrikanten, SRAM of Shimano.
SRAM heeft mijn voorkeur, maar nieuwe SRAM spullen zijn duurder dan nieuwe Shimano onderdelen, ik zou nog op marktplaats kunnen kijken maar dat zou plan B zijn.
Omdat er van origine Shimano spullen op mijn fiets zaten en omdat mijn LBS voornamelijk (veel) Shimano spullen verkoopt (je moet de fiets ook onderhouden) heb ik voor het gemak gekozen voor Shimano.

Dan komt de keuze voor het type SLX, XT of XTR, de overige groepen zijn, gezien het toekomstige gebruik van de fiets, niet geschikt.

XTR is het high end segment van Shimano, feitelijk valt deze keuze af, ten eerste is het voor mij te duur, ten opzichte van het gebruik en ten tweede; XTR is bedoeld voor de professionele rijders, die hun fiets in landen als Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland aan de zwaarste beproevingen blootstellen.
Valt het Roosendaalse veld daaronder? nope...
Alleen voor mijn 'imitsj' zou ik er dan XTR op gaan leggen... NÓT!

Dan houden we de keuze tussen XT en SLX en dat is op zich een interessante discussie.
Vroeger had Shimano tussen de basisgroep (deore) en XT de versie LX.
LX is recentelijk vervangen door SLX (2009), de LX groep bestaat nog wel en wordt door Shimano op de trekking bikes gemonteerd.
Het verschil tussen LX en XT was indertijd aanzienlijk, de duurzaamheid, het gebruik, het gewicht, ja, in alles was XT beduidend de betere groep en LX het (veel) kleinere broertje van XT.
Met de komst van SLX heeft Shimano eigenlijk niet een mindere groep gemaakt dan XT, maar een gelijkwaardige.
Waar het verschil tussen XT en XTR beduidend aanwezig is, is het verschil tussn SLX en XT in zowel werking, techniek, duurzaamheid en gebruik eigenlijk te verwaarlozen.

Naast een stukje uiterlijk verschil en gewicht (34 gram in het voordeel van XT) is er één groot verschil wat mogelijk alle twijfel weg kan nemen... de prijs.
SLX is significant veel goedkoper dan XT, dit gaat niet over tientallen euro's maar over honderden euro's.
Wanneer je meer wilt verdiepen in dit onderwerp verwijs ik je graag naar:


www.bikeandtrekking.nl/images/47/661.pdf

Wat betreft mijn Buitieng Blast, wanneer het zou gaan om de aanschaf van een spiksplinter nieuwe groep, heb ik gekozen voor SLX, met name vanwege de prijs en de duurzaamheid.
Uit de praktijk blijkt dat SLX duurzamer is dan XT.
Doordat de SLX onderdelen wat zwaarder en robuuster zijn uitgevoerd is de ervaring in het veld dat ze meer kunnen opvangen aan stoten en krachten, ideaal voor een mountainbike dus.
Omdat ik geen remmen (Magura), ketting (KMC) en shifters (XTR) wil van SLX, zal ik gaan investeren in:

- Crankstel.
- Voorderailleur.
- Achterderailleur.
- Casette.

SLX Groep

Groepen I

Bij het samenstellen van je eigen fiets kom je onherroepelijk voor de keuze te staan; 'Met welke groep ga ik mijn fiets afmonteren?', met welk 'imitsj' wil ik gezien worden in het bos?
Even voor de duidelijkheid; de aanduiding 'groep' is een verzamelnaam en wordt in het jargon gebruikt om alle bewegende onderdelen van de mountainbike (of racefiets) aan te duiden.
Te denken valt hierbij aan de naven, ketting, tandwielen achter (casette) en voor (crankstel), derailleurs en de shifters (schakelaars)

'Imitsj' technisch gezien geldt het volgende een hogere groep wordt vaak gezien als een betere, nog simpeler, hoe hoger de groep, hoe duurder de fiets, hoe beter de berijder(!)... dùs
En dat... is dus niet helemaal waar.

We hebben in de mountainbike scene twee mogelijkheden aan fabrikanten die groepen maken:

1. Shimano
2. Sram

Shimano is wellicht het meest bekend, immers naast de mountainbikes en racefietsen heeft zo'n beetje elke fiets in Nederland wel een shimano onderdeel ergens verstopt zitten.
Shimano is Japans en is gespecialiseerd in de productie van vismateriaal, skimateriaal en fietsonderdelen.

SRAM is een Amerikaans bedrijf dat fietsonderdelen produceert, ze hebben een beduidend kleiner aandeel in de markt dan Shimano, echter door de aankoop van Rock Shox (veringen), Truvativ (fietsonderdelen) en Avid (remmen) kunnen ze nu een compleet aanbod op de markt brengen, waardoor momenteel de concurrentie met Shimano volledig kan worden aangegaan.

Achterderailleur; Links Shimano XTR; Rechts SRAM XO

Shimano maakt voor de mountainbike de volgende groepen, ze zijn hier gesorteerd  zoals Shimano dat zelf aangeeft.
Dit zegt nog niets over de prijs, kwaliteit en het gebruik in de praktijk.

• XTR (10-speed, dubbel en triple)
• Saint (speciaal ontworpen voor downhill en freeride mountainbike)
• XT (10-speed, dubbel en triple)
• Hone (speciaal ontworpen voor downhill en freeride mountainbike)
• SLX (10-speed, LX variant voor Trekkingfietsen)
• Deore (9-speed en 10-speed)
• Alivio (8-speed en 9 speed)
• Acera (8-speed en 9 speed)
• Altus (6-,7-,8-speed)
• Tourney (speciaal ontworpen voor de gewone fietsen heeft ook verschillende prijs-kwaliteitsklassen)

SRAM maakt voor de mountainbike de volgende groepen, ze zijn hier gesorteerd  zoals SRAM dat zelf aangeeft.
Dit zegt nog niets over de prijs, kwaliteit en het gebruik in de praktijk.

• XX Professioneel
• X0 Professioneel
• X9 Wedstrijd
• X7 Trekking Recreatief

De keuze voor het maken van SRAM of Shimano, is geheel persoonlijk, over het algemeen passen beide fabrikanten op een frame, sterker nog, je kan de groepen zelfs met elkaar combineren.
De allerbeste en makkelijkste keuze is om alle onderdelen van 1 en dezelfde fabrikant én groep te monteren.
Op die manier ben je verzekerd van het feit dat alles goed op elkaar is afgestemd.
Wanneer je wat meer bekend bent in de 'scene' en je het ook al ervaring met de verschillende groepen, dan zou ik willen aanraden om bij combinatie van diverse groepen en of fabrikanten in ieder geval niet te besparen op de shifters (schakelaars).
Voorbeeld, u kiest voor een Shimano SLX groep, monteer dan XT shifters in plaats van een XT derailleur, u zult zien dat het schakelgemak eerder wordt bevorderd door de shifters dan door de derailleur.

Cube Reaction Pro, XT crank, maar let op de trappers!

Weekend Warrior 'Imitsj is everything'

Ik zie mijzelf als een echte krijger, een warrior in hart en nieren, keihard, voor de duvel niet bang en een mentaliteit van graniet, althans, in het weekend.
De rest van de week ben ik meer een oude, gecastreerde, gesapige huiskat, al spinnend op de bank genietend van het niets doen.
Wanneer u zichzelf ook herkend in dit profiel, lees: late dertiger, kindje(s), leuke vrouw, drukke baan, dan kunt u zich ook rekenen onder de steeds groter groeiende groep "weekend warriors"

U herkent ons direct, hijgend en steunend razen wij over de bospaden van Neerlands pracht, gekleed in (te) strakke fietskleding met bijpassend fluoriserende helm, al remmend en piepend verpesten wij uw nauwkeurig geplande zondagse boswandeling.

Voor ons is dit hèt moment van de week, met je maten stoer door de 'mud' trekken met je bike, jongens onder elkaar, lekker beuken, geen geouwehoer.
En dat beuken dien je natuurlijk het lieftst op een  "Scott", "Specialized", "Cube" of "Giant" te doen.
Alsof dat niet genoeg is, de fiets moet wel aan de juiste "eisen" voldoen, een beetje weekend warrior kan daarom ook niet zonder een fiets waarbij de bike van elke professionele mountainbiker totaal in het niet zou vallen.

Zonder een fiets afgemonteerd met de "duurdere groepen" hoor je er bij het high end van de weekend warriors niet bij.
Fiets verkopers weten dat, zij zitten ook in de deal, elke zondag zitten zij krampachtig, in een gehurkte houding, verscholen tussen de bebossing langs de "trail" en zien tot hun genoegen dat hun dure verkopen worden verkracht door de warriors.
Als de massa al kraken en piepend het bos heeft verlaten, pas dan, al handen wrijvend, zoeken zij de warmte van hun auto weer op, wetende dat over enkele weken de leden van de weekend fietsclub weer in hun winkel staat voor wat nieuwe onderdelen, van, uiteraard, het top segment.


Ook ik moet toegeven dat voorheen bij mij het imago van de onderdelen van de fiets, meespeelden bij de keuze van het wel of niet toebedichten van de kwaliteit van de totale fiets.
Hierbij voorbijgaand aan het feit of de fiets moet kunnen voldoen aan het gebruik waaran het wordt blootgesteld.
Natuurlijk is het genetisch bepaald, ik bedoel "hoe mooier de staart des te beter de genen moeten zijn"  en omdat wij allang geen bedreigde diersoort meer zijn maar onze genen nog wel uit de oertijd stammen, moet je ergens anders mee pronken, om de concurrentie te vroeg af te zijn natuurlijk.
Dat ik als homo sapiens sapiens semi autonoom een bewuste keuze kan maken, zullen we voor het gemak maar even weglaten...

Als we nu eens objectief de realiteit bekijken; één dag in de week fietsen in de nabije bossen van jouw woonplaats vereist nu eenmaal geen top segment fiets, zeker niet in Nederland waar de 'bergen' die we bedwingen nu eenmaal niets voorstellen vergeleken de 'heuvels' in de Alpen, waar de top fietsen eigenlijk voor zijn bedoeld.
Wellicht kan ik zachtjes stellen dat; niet het gebruik, maar de portemonnee in combinatie met het hebben van een bepaalde 'imitsj' bepalend is voor de fiets keuze.
Is dit nodig? Kan het niet anders?... "oh, yes we can!"

De 'bikes' wachten trouw op hun vermoeide baasjes.

Frame spuiten

Het mooiste aan de fiets is natuurlijk het frame, deze springt direct in het oog en moet dus mooi, strak en übergail zijn, om me zo maar eens uit te drukken.

Zodra een mountainbiker of race fietser voorbij zoeft, gaat mijn hoofd direct mee in de rijrichting, niet de soepelheid van de rijder, niet de beenspieren waarmee hij als zuigerstangen zijn stalen ros voortduwt, niet de machtige biceps waarmee hij (of zij) de fiets bedwingt en haar soepel één laat worden met het terrein, maar... het merk van de fiets, dát is waar ik het eerst naar kijk.

Ach, ongelukkige! Is dat gek? zeker in mijn geval, iemand die zijn hele leven is verstokt met sport, zoals ik, zou zich allang niet meer druk hoeven te maken om welk merk het gaat maar om de kwaliteit van de fiets en de techniek van de berijder, helaas mijn hersencellen zijn genetisch niet in staat geweest om dit te manipuleren, wat overblijft is dus een versimpeling van de weergave, fiets... moet... goed... zijn... merk... is ... graadmeter....

Gelukkig ben ik niet de enige die dit heeft, om die reden antwoordde een vriendin van mijn vrouw laats op de vraag 'Van welk merk is jouw  nieuwe lease-bak?' "Ow ik weet het niet, hij is grijs".
Hij is grijs! dát zij ze, terwijl er een kinderlijke glimlach en een verradelijke twinkel in haar ogen verschenen toen ze dat zei, zo blij als een kind met een nieuwe pop, kijk hij plast!
Om die reden wilde ik dus mijn fiets dus strak gespoten hebben, en gelukkig ik heb nu ook een legitieme reden gevonden, hij moet wit zijn!

Het spuitwerk gebeurt door een 'mannetje' want geloof mij, zo strak krijg je het zelf NOOIT!
Nu is er een X budget aan mijn project verbonden en ga je met dat budget in je achterhoofd op zoek.
Eerst internet afzoeken, google gebruikt, offertes aangevraagd, alternatieven bekeken enz. enz. kortom, een heleboel administratief werk, waar, kritisch als ik ben, een week tijd in heeft gezeten.

Conclusie:

Aluminium is lastig zelf te bewerken, je kan dat zelf doen, dan moet je schuren of, wanneer je een echte waaghals bent, afbijt gebruiken en dan na schuren.
Dan het kale frame zelf spuiten of naar de spuiterij brengen.

Je kan het frame ook laten stralen, helaas kan dat niet op de goedkoopste manier (zandstralen) maar moet dat met (jawel) walnoten of parelstralen, ik wist niet dat dit bestond.
Dan moet je de fiets weer naar de spuiterij brengen, of zelf doen, maar dat is dan weer zonde van het dure stralen.
Dit zijn los van elkaar goedkope oplossingen maar als geheel valt het tegen, voor de materiaal kosten, de rommel, het uitbesteden en de tijd die je erin steekt ben je net zoveel kwijt als het gewoon laten doen.
Al met al ben ik er dus achter gekomen dat zowel de goedkoopste alsmede het mooiste resultaat opleverende alternatief is...

"Het zelf gedemonteerde frame naar een specialistische Frame spuiterij brengen."

In dit geval is het frame opgestuurd naar Brady en Sandra van Dalen van BCP Special Paintwork, in 's-Gravenzande.
Voor slechts 220 euro, incl. BTW stralen, spuiten, lakken én beletteren zij mijn frame, moet ik er wel bij zeggen dat mijn frame slechts één kleur behoefde, namelijk wit.

Zo gezegd, zo gedaan, frame in een frame doos, gratis verkrijgbaar bij de lbs, gestopt, adres erop en aangetekend verstuurd.
Nu maar afwachten, half november is hij klaar, spanneeeeeeeend!...

Frame in de doos en wegsturen...

Special tanx: http://www.specialpaintwork.nl/

Bike Decals 2

Iedereen heeft in zijn leven ergens wel een 'mannetje' voor, eentje voor de auto, eentje voor de financiën en wellicht eentje voor erbij.
Sommigen hebben overal een mannetje voor, noem ze geluksvogels, sommigen hebben nergens een mannetje voor, of willen geen mannetje ergens voor, noem ze autonomen.
Ik zit in het midden, semi autonoom zeg maar, en dat is heerlijk, control freak als ik ben wil ik de regie graag zelf in handen hebben, maar voor sommige dingen is het uiterst handig om hulp te hebben.

Zo ook de bike decals, de regie bij mij ligt in het zelf ontwerpen, het maken van de decals zelf, de eigenlijke stickers, bij de professional.
Een simpel logo, een tekst of een namaak van een eggie, allemaal heel simpel te doen.
Wat je nodig hebt zijn twee dingen:

1. Grafisch programma.
2. Eigen inzet en creativiteit.

How simple is life... sorry wat zegt u? geen grafisch programma?...
U dacht toch zeker niet dat ik u op deze blog lok om vervolgens met torenhoge prijzen u weer de wereld van ontwerpen en fietsen maken instuur, nee niets is minder waar.
U zelf heeft de keuze, bij het willen hebben van de originele bike decals verwijs ik u graag naar een saait als: http://www.bikesdecals.com/
Hier kunt u bijpassend zoeken en betalen, alleen originele decals zijn mogelijk.

Wilt u zelf aan de slag?

1. Download het gratis grafische programma GIMP 2 op  http://www.gimp.org/downloads/
2. Maak uw eigen bike decal.
3. Voor leuke fonts kan je bv. naar dafont google - en


Op deze manier heb ik mijn bike decals ook gemaakt, het resultaat van het logo:

Logo BUITIENG BIKES, gemaakt met Powerpoint en GIMP 2

Het resultaat van de frame belettering houden jullie van mij tegoed, dit komt omdat de belettering wordt mee gespoten met het frame, dat is vele malen strakker dan stickeren.

Voor de voorvork decals is het een ander verhaal, voor zo'n oppervlakte kan je makkelijk stickeren.
En voor het stickeren ga ik naar... mijn mannetje.
Mijn mannetje is de Sportgifts winkel in Arnhem centrum, naast het bedrukken van kleding, tassen  en voetbalschoenen, kunnen ze ook hele mooie stickers maken.

De voorvork die ik heb gekocht is een Manitou Black, dat wilde ik zo houden, Buitieng Bikes zou nog kunnen, maar Buitieng Shocks is een heel ander verhaal.
Nee het origineel is het mooist, bedacht ik mijzelf.

Van oorsprong zaten er al Manitou stickers op maar die waren helemaal gebubbeld van het in de winkel staan, niet mooi dus.
Thuis er af gehaald (eigenlijk mijn vrouw heeft dat gedaan) en de vork vetvrij gemaakt.
Het Manitou ontwerp van internet afgehaald en omgezet (met GIMP 2) in een bestand dat geschikt is voor stickeren.
Mailtje naar mijn 'mannetje' en stickers uitdraaien en plakken, het resultaat:

De decals uitgesneden en klaar om te gebruiken.

Manitou Black elite, met de originele decals.

Manitou Black elite, met de originele decals.

Special Tanx: Sportgifts Arnhem http://www.sportgifts.nl/

Bike Decals 1

Grafisch ontwerpen is leuk!
Helemaal wanneer het gaat om je eigen grafische ontwerp, de vrijheid om jouw eigen, vreemde, eigenaardige smaak tot kust te verheven en het dan vervolgens schaamteloos te presenteren aan de rest van de wereld, smúllen!!!

Ik kende het woord decal nog niet voordat ik aan mijn bike project begon, het klonk eerder als een afleidings telefoontje, wat je had gepleegd; "hè jongens, kijk uit, het is een decal!"
Blijkbaar is het in de bike scene wel bekend en staat het voor de belettering, de logo's en de andere grafische opmaak van de fiets.
Zo heb je decal's voor je frame, decal's voor je vork en ja, zelfs decal's voor je velgen.

Er zijn tal van aanbieders op het web, sommigen maken custom made stickers en andere zijn in het bezit van de originele decal's van jouw type fiets en doen daar voor gemiddeld zo'n 24 euri afstand van.
Maar het mooiste is natuurlijk... zelf ontwerpen, fantastisch.

Wanneer je een eigen fiets bouwt heb je qua decal's twee mogelijkheden, dat is wanneer je je fiets professioneel laat spuiten bij een erkend bedrijf, ga je zelf als een grafitti artiest aan de gang dan heb je keiveel mogelijkheden.
In mijn geval heb ik gekozen voor professioneel, en dan zijn de opties:

1. Het bestaande merk van het frame opnieuw erop zetten maar dan mooier.
2. Een eigen niet bestaand fietsmerk

Twee! twee! twee! gonst er nu door jullie hoofd.
Natuurlijk, twee!, alle respect voor Bulls, ze maken zeker goede fietsen, maar niets kan op tegen mijn eigen BUITIENG BLAST!!!

Balhoofd cup

Bij het horen van het woord cup, ging ik als doorsnee man direct weer als een dolle amoebe door het leven, helaas ging het hier om een totaal andere soort cup.

Nog voordat ik de voorvork goed en wel had betaald bij de LBS, kwam er een soort van pas op de plaats gevoel naar boven drijven.
In het balhoofd van mijn frame zaten nog de oude balhoofdlagers, zonder de cups.
Blijkbaar zijn deze van groot belang bij het laten roteren en soepel begeleiden van de voorvork tov. het balhoofd, bij het sturen.

Zoals ik al eerder had omschreven onder het kopje 'De voorvork' moet je je niet blind staren op de in het oog springende gedeelte van een bike.
Zo ook de balhoofd lagers en cups, zeer essentieel onderdeel, in het geheel niet zichtbaar en geen fietsverkoper die aangeeft in zijn verkoop praatje dat ze bestaan, laat staan dat ze erg belangrijk zijn.

Wanneer je niet op de voorvork wilt besparen, moet je dat natuurlijk ook niet doen op de onderdelen die ervoor zorgen dat het geheel soepel en strak gaat lopen.
Bij het opbouwen van een nieuwe mtb (mountainbike) is het zeker een must om de lagers in alle draaiende delen te vernieuwen.
Voordelen zijn:

Alle draaiende delen slijten meer dan de niet draaiende, soms zijn de lagers versleten, zonder dat je het weet, op deze manier voorkom je dat je mooie onderdelen op oude lagers gaat zetten.

Lagers kunnen vuil zijn, schoonmaken kost tijd en moet wel de moeite waard zijn, schoonmaken van oude, mogelijk versleten, lagers is zonde.
Vervangen is beter.

De lagers vangen veel druk op tijdens het fietsen, bij het vervangen van de lagers loop je geen risico meer op slijtage of breuk, wat mogelijk kan leiden tot averij van je nieuw gekochtte onderdelen.

Nadeel:

Het persen van de balhoofdlagers kan je niet zelf, tenzij je er speciaal gereedschap voor hebt.
Gereedshap dat je alleen aanschaft als je elke dag een fiets staat te maken.
Wellicht ken je iemand met dat gereedschap, dan heb je geluk, in mijn geval heb ik het laten doen bij de lbs waar mijn voorvork vandaan kwam.

Kosten: 30 euro arbeidsloon; 24 euro lagers en cups.

Uiteindelijk was het werk perfect afgeleverd, de voorvork zat als gegoten in mijn frame!
Helaas moesten de lagers er de volgende dag weer uit gehaald worden, het frame diende geheel gedemonteerd naar de spuiter te gaan, dus zonder lagers.
Gelukkig deed de lbs niet moeilijk en heeft de fietsenspecialist de lagers gratis weer gedemonteerd.

Mijn vork en de lagers zijn compleet, nu was de tijd daar om het frame naar de spuiterij te sturen...


Special tanx:  www.defietsenmakerarnhem.nl/

Balhoofdcups en lagers, vlnr: Cup, Afsluitschroef voorvork, afdekcup voorvork, balhoofdlagers, onder en boven.

De Voorvork

Voordat ik de LBS binnen ging had ik eerst "dozens" recensies, reviews, vergelijkingen en andere naslagwerken bekeken om de keuze voor mijn VOORVORK te bepalen.


Sinds het ontdekken van de suspension, is de vering in de mtb wereld niet meer weg te denken, naast de fully's heeft elke hardtail op zijn minst een meer dan goede voorvork.
Over 1 ding binnen het mountainbike wereldje zullen de meesten het daarom wel eens zijn... bespaar NIET op je voorvork.

Zoals een verliefde tiener naar het meest onbereikbare meisje uit de klas kijkt, zo werd ik altijd direct gelokt naar de achterderailleur van een fiets.
Goede verkopers weten dat, ze monteren heel slinks een top derailleur, die lekker in het oog springt, XTR, XT, XX, XO... wow deze fiets moet écht héél goed zijn.
Natuurlijk mijnheertje, er zit niet voor niets een dure groep(!) op deze fiets.
EEEUUUEUUENNNNGGGH (ik probeer hier het geluid van een ingedrukte 'fout' zoemer na te doen) niets is minder waar, er zit inderdaad een dure achterderailleur op, zover die duur kan zijn, maar dat zegt helemaal NIETS over de rest van de afmontage van de fiets.
Voor mensen die deze blog lezen en er écht wat van willen leren, laat je nooit afleiden door de onderdelen van de fiets die direct in het oog springen, die zeggen niets over de rest van de kwaliteit van de fiets.

Maar goed, de voorvork, een derailleur vervang je zo, voor 60 euro heb je al XT derailleur, dat is peanuts ten opzichte van de 300+ euro die je moet neertellen voor een goede voorvork.
Een voorvork die je negen van de tien keer nooit vervangt gedurende de tijd dat je de fiets bezit.

Een voorvork heeft als simpele taak, het reduceren van de schokken die je maakt bij het rijden op oneffen terrein, dit doet de voorvork soms in de olie soms in de lucht, met andere woorden: je hebt Hydrolische en Lucht geveerde vorken, waarbij die laatste de duurste zijn, mede doordat ze de lichtste van de twee zijn.

De plaats van de voorvork geeft al aan dat het hier gaat om een belangrijk onderdeel van de mountainbike, immers het voorwiel zit direct verbonden aan de voorvork, welke op haar plaats weer is verbonden met het balhoofdstel van het frame.
Fysics one on one leert ons dan dat besparen op een essentieel onderdeel als een voorvork bij een mountainbike, ongeveer hetzelfde is als besparen op een alarm bij een bank, het neemt enorme risico's en gevolgen met zich mee wanneer je diet doet.

Een goede voorvork hoeft niet meteen de duurste voorvork te zijn, vaak zijn er overjarige modellen die voor een redelijke prijs te verkrijgen zijn of loop je op marktplaats tegen een goede deal aan.
Zoek van te voren goed uit wat er te koop is, welke merken maken welke vorken, wat vind ik mooi, maar het meest belangrijk is, dat je moet weten waar je de fiets voor gaat gebruiken en welke soort voorvork daar het beste bij past.

Met deze filosofie op zak, liep ik die dag fluitend naar de LBS, ik had een Manitou Black Elite uit 2008 op het oog, een 100mm hydrolisch geveerde vork, ideaal voor cross country (XC) gebruik.
De keuze voor de ze vork viel samen met de prijs, 200 euro, (destijds nieuw 700 euro) het gebruik, korte XC wedstrijden en het feit dat ik V-nokken (bevestiging van de V-brake remsystemen) op de vork wilde hebben.
Over dat laatse kom ik nog terug bij de keuze van de remmen.

Dan de vork inpassen, hiervoor dien je het frame, de stuurpen en de balhoofdcups mee te nemen.
Op deze manier weet je of de 'schacht lengte' van de voorvork, dat is het gedeelte van de vork waar het balhoofd overheen zakt en waar de stuurpen aan vastkomt (bij een ahead verbinding) lang genoeg is om dit te realiseren.
Wanneer de schacht te kort is, dan moet je de vork niet kopen, wanneer de schacht te lang is dan kun je hem óf gedeeltelijk afzagen of aanpassen met tussenringetjes om de juiste hoogte te creeren.

Bij het inpassen van de vork kwam ik het eerste obstakel tegen, de balhoofd cups en lagers...

Voorvork: Manitou Black Elite 2008 100 mm

Het Frame

Daar stond ie dan... helemaal gestript, in de gang, in het vale licht van de TL lamp kregen de mooie lijnen van mijn beauty een nog diepere zingeving.
Hoe blij je met een frame kon zijn had ik nooit kunnen denken, wellicht was het ook niet de blijheid over het frame zelf maar het idee dat er een heleboel zingeving en invulling op mij staat te wachten, daar in die gang.
Dàt! is het mooie van een zelfbouw project, je kan er helemaal in op gaan, het is jouw passie in jouw ding...

Het uit elkaar halen, demonteren in het jargon, van het frame verliep soepel, binnen een half uurtje alles er af gehaald.
Alles... behalve de balhoofdlagers.

Vol goede moed samen met mijn frame naar de LBS (Local Bike Shop) gegaan, had namelijk het volgende plan gemaakt:

1. Koop een fiets uit het high end segment.
2. Demonteren.
3. Vernieuw de belangrijkste onderdelen, met name waar de puntbelasting komt.
4. Fiets spuiten.
5. Maak een begroting. (dit moet eigenlijk 1 zijn)


Ik was natuurlijk al bij #3 en een van de mooie dingen aan #3 zijn dat je verplicht naar de LBS moet om nieuwe onderdelen voor je fiets te kopen.
Hè, balen...

Frame: Bulls SL-400 Comp

Van start...

Noordwijk Beachduathlon 2011

Eindelijk was het dan zover, centjes gespaard, oud ros uit het high end segment via marktplaats gescoord en vervolgens geheel gedemonteerd.
Wat overbleef was een mooi, dik, triple butted aluminium 7005 frame.
15 inch... exact perfect.




Voor de naam van mijn fiets heb ik lang moeten nadenken, in het frame staat een B gedrukt, dus logischer wijs zou je dan aan moeten komen met een naam beginnend met de letter B.
Bear, Boer, Bier, allemaal B's maar geen leuke naam.
Mijn vrouw attendeerde mij erop dat mijn geboorte plaats ook met een letter B begint, waarom bedenk ik zoiets dan gewoon niet?

Ik ben geboren in Zuid Vietnam, ergens in een leuk, pitoresk sloppenwijkje dicht bij Bien Hoa Airbase, in Saigon, de naam van mijn geboorteplaats, is heel verrassend, niet met de letter B, of het moet Baigon zijn geweest.
Waarschijnlijk heet de wijk of het stadsdeel waar ik geboren ben Bui Tieng, want dat staat er op mijn paspoort.
Ik weet niet hoe je het precies uitspreekt, maar zelf zeg ik al meer dan 30 jaar BJOETIENG, dat klinkt exotisch, dat is exotisch en, u raadt het al, IK ben exotisch...
De naam was geboren, BUITIENG, dit komt ook op het frame te staan als fietsnaam.

Via deze blog kan je mijn mountainbike zelfbouw project volgen.
Van een oud frame naar een prachtige en wedstrijd geschikte XC Bike.
Wat kom je tegen, waar moet je op letten, de do's en de do'nt-s, de bloopers en de climax.
Ik wens u veel leesplezier en hopelijk steek je er nog wat van op.

Begroting eerste drie maanden.