Nee, het meest ideale uitgaan voor mij bestaat uit op de bank lounchen, thuis, en dan ineens...
gaat de bel! lekker onverwacht, kon ik me niet voorbereiden!
De buurman, "ga je mee wat drinken" én darten! want zonder een sportieve tint tijdens het uitgaan kom ik niet van de bank, dat weet hij, daarvoor zijn we al te lang buurvrienden.
Ik heb hele lieve buurmannen, u leest het goed, buurmannen, en zij gaan meestal uit in een homovriendelijk of gay café, net hoe u het wilt noemen, en daar is de sfeer zeer relaxed en gezellig, het is er niet overdreven druk én inderdaad, er kan gedart worden.
Mijn vrouw weet dat en die roept daarom direct: "ja ga maar" vanuit de woonkamer, "het is goed dat je eens iets socialized" lalt ze er direct achteraan.
Zou ze dit ook zeggen als ik naar een strip bar zou gaan met hetero buren, ik ben akelig bang van wel.
Tegen zoveel gezelligheid en argumenten kon ik niet op en zeker niet als blijkt dat ook de overbuurmannen en mannen mee gaan en barman Ronnie (ook een buurman... waar woon ik eigenlijk?) de eigenaar blijkt te zijn van het café, besluit ik mee te gaan, in ieder geval ken ik iedereen.
Het was inderdaad gezellig, na twee keer verloren te hebben met darten, en twee cola-tjes te hebben genuttigd, staan er ineens een heleboel Vietnamese mannen in de kroeg, gezellig.
Al gauw raakte ik aan de praat met ze, ik bedoel Vietnamezen onder elkaar dat schept een band, we lijken allemaal op elkaar!
Nadat ik ze eerst heb moeten overtuigen van het feit dat ik écht Vietnamees ben, ja ik ben er écht geboren, nee, nooit gewoond, nee ik versta het écht niet, ja geadopteerd ja, nee ik kom uit Brabant! Bra..Bant, ja dat is Nederland...raakte we aan de praat.
Ik vertelde hen dat ik uit Buitieng kwam, althans paspoort technisch gezien, want ook op Google maps kon ik het niet vinden en dat was niet voor niets, want geen van de Vietnamezen kende het plaatsje of had ook maar een half lettertje gehoord van dit woord.
Totdat één van de jongens een grap maakte, hij zei dat hij het woord 'bjoetieng' wel kende maar dat was een sprookjes, elven fantasie land, iedereen moest lachen.
Een beetje beteuterd stond ik daar, had ik net zojuist niet een heel fietsenmerk tot handelsmerk gedeponeerd? schoot het door mij heen.
Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en schreef op een , hoe toepasselijk, bierviltje de naam op, en toen hield het lachen op...
Aah en ooh en wat bijzonder vervingen het eerdere gelag.
BUITIENG schijnt te betekenen: "De plaats waar de engelen samenkomen"
Kijk daar kan ik wat mee en dat zou ook kunnen verklaren waarom mijn ouder(s) mij deze geboorte plaats hadden meegegeven, ten tijde van oorlog (vietnam 1974) en onzekerheid moet het voor mijn geboorte moeder een heel bijzondere gebeurtenis zijn geweest, wellicht hoopte ze voor mij een betere toekomst of wellicht is de naam een soort aanwijzing waar ik naar moet gaan zoeken om mijn roots te vinden, wie weet!
Het een en ander gaat nog worden uitgezocht, want één van de jongens gaat 6x per jaar naar Saigon om zijn ouders te bezoeken en zal mijn geboorte papieren meenemen en vertalen.
In ieder geval is de naam Buitieng alleen maar een mooiere naam geworden en wie had kunnen vermoeden wat het betekende toen ik deze naam koos en het logo ontwierp?
 |
| Bestaat toeval? logo ontwerp van 2011 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten